S'an ang Daan Patungong Araw?

Ika-02 ng Abril, 2014

Miyerkules, 5:56 ng hapon

            May isang babae sa may Manila Bay… lumpo, nakaupo sa wheelchair. Parehong oras habang sinusulat ko ‘to… yung oras na papalubog na ang araw na parang magtatago na ito sa ilalim ng tubig. Bago yun, akala ko may inaabot siya habang nakaupo, habang nakamasid sa langit.

            Dati dalawa raw silang gumagawa nito. Inaabot ang papalubog na araw na animo’y lumalapit pababa sa kanilang mga palad… Ngayon, mag-isa na lang niya itong ginagawa. Hindi naman daw nagbago ang kanyang nararamdaman. Parehas pa rin nung mga araw na magkasama sila.

x-o-x-o-x

            Kabaligtaran naman niya yung lalaking nasa Divisoria. Isa siyang elevator operator sa Tutuban. Paulit-ulit ang pagpapataas at pagpapababa niya sa elevator… kahit pa wala naman itong ibang sakay… bukod sa kanya. Nakaupo sa kanyang upuan malapit sa ‘buton’ na makailang beses na niyang pinipindot.

            Bagot na bagot…

            Patunay na kung nasa ‘taas’ o ‘baba’ ka man na parte ng iyong buhay, pakiramdam mo’y wala ka pa ring narating, lalo na nung malaman mong nasa iisang lugar ka pa rin.

x-o-x-o-x

            Kanina habang malapit na ako matapos maligo, napatingin ako sa orasan na nilagay na nanay ko sa banyo lols. Limang minuto bago mag-ala singko ng hapon.

            Bigla kong naalala yung inulit kong panuorin kagabi na pelikulang Titanic. Limang minuto na lang din bago mag alas-dose ng tanghali at aalis na ang barkong Titanic, yung eksenang naglalaro pa ng baraha sa Jack at nung manalo siya ay kumakaripas na sila ng takbo ng kasama niya para umabot bago lumisan ang barko sa takdang oras.

            Natawa ako kung paano ko ginusto na sana ay isa ako sa mga ‘ekstra’ sa pelikulang yun nung bata pa ako hahaha. Ang simple lang kasi ng gagawin, magpapatianod ka lang sa tubig, may life jacket naman kaya di ka mahihirapang lumutang, tapus ayun na, mahahagip ka na ng ‘kamera’ habang umaakting ka na isa sa mga bangkay na lumulutang lols.

x-o-x-o-x

            Sa siwang ng bintana nakita kong tumatagos ang liwanag ng araw. Hindi ko alam lang kung ako lang ba ang mababaw na ipinagpapasalamat ko na parang pinipilit pa rin akong abutin ng liwanag sa kwarto kong ito hahaha.

            Alam naman natin na higit pa sa libo-libong milya ang pinangagalingan ng sikat ng araw… pero nagawa pa rin ako nitong matagpuan.

            Saan ba ang daan patungong araw?...

x-o-x-o-x

            Isang araw nung high school… di ko alam kung bakit ang dami kong binayaran at ang dami kong binili. Akala ko may natira pa akong pera… pagdukot ko sa bulsa, dalawang piso na lang pala. Liningon ko ang paligid manghihiram sana ako sa mga kaklase ko, kaso pagtingin ko bigla na lang sila naglaho lols. Naramdaman ba nilang manghihiram ako ng pera? Hahahaha.

            Naisip ko kung paano ako makakauwi ng dalawang piso na lang ang natitira kong salapi. Dalawang jeep ang kailangan kong sakyan para makauwi ako, at hindi ko yun magagawa sa dadalawang piso. Naalala ko bigla yung masungit kong science teacher nung nasa elementary pa ako. Sabi niya kailangan ng katawan natin ng glucose para magkaroon ng energy.

            Nakita kong may nagtitinda ng ‘kendi’ sa tabi. Tatlo dos… dun ko ginamit ang dalawang piso ko. Bumili ako ng ‘Frutos’ hahaha. Alam kong maglalakad ako pauwi, kaya bumili ako ng kendi para may energy hehehe.

            Dun ko nalaman na masaya rin palang maglakad mag-isa. Yung marami ka rin pa lang kasabay sa kalsada. Na okay lang din palang mausukan at maarawan. Na yung mga kalsada na hindi man lang nasasayadan ng mga paa mo ay nagawa mo nang lakaran. Na damang-dama ko ang pagkaluskos ng swelas ko sa kalsada dahil alam kong minsan ko lang ito madadaanan.

            Ayun, nakauwi naman ako noong panahon na yun na haggard. Yung halos maubos ko yung isang pitsel na tubig sa sobrang pagkauhaw, na hindi ko magawang ipagtapat sa nanay ko na hindi ko na-budget yung binigay niya sa aking baon nung araw na yun, dahil baka sabihan na naman niya na ako ng ‘tanga’ hahaha.

x-o-x-o-x

#MgaKwentoSaTagAraw