Ang Pamilyar na Init at Ang Hilig kong Makikain

Ika-13 ng Abril, 2014

Linggo, 10:23 ng gabi

            Kaninang hapon, sa sobrang katamaran kong kumuha ng inumin sa baba, tyinaga kong uminom ng tubig sa banyo malapit sa kwarto ko. Mabuti nga at sa may lababo ko pa naisipang uminom ng tubig at hindi sa inidoro hahaha. Eeewww!

            Dun kasi sa isang pelikulang napanuod ko kung saan ang sitwasyon ay puno na ng kakapusan sa pagkain at tubig, nagawa ng isang karakter na mag-survive sa pamamagitan ng pagkain ng toilet tissue at pag-inom ng tubig mula sa toilet bowl. Sa’n ka pa?

            Pero syempre di naman aabot sa ganung punto ang katamaran ko. Ayoko kasing kumilos kapag mainit, parang nakakapanghina ang panahon. Oo, alam ko na kasiraan sa pagkatao ko ang katamaran, pero tuwing weekend lang naman ito, tuwing weekdays naman, wala akong pakialam kahit maarawan pa ako… dati yun noong may pasok pa… eh ngayon kaya? Hahaha. Ewan.

            Buong araw lang akong nakahiga sa kama. Nanunuod ng mga kung anong mahahalukay sa netbook ko… pero wala naman talaga dun ang pokus ko. Maaaring nakatingin ako sa screen pero iba yung tumatakbo sa aking isip.

            Kanina, habang nakahiga pa rin sa kama, dinadama ko ang init sa kwarto. Sarado ang pintuan at hinayaan ko lang na bukas ang mga bintana para sumingaw kahit paano ang init, pero nakaladlad pa rin ang mga kurtina gayong wala naman akong makikitang magandang view sa labas kundi ang mga wagas naming kapitbahay hahaha.

            Sa isip ko, pamilyar ang init na nararamdaman ko sa aking kwarto. Ganito yung init na nararamdaman ko nung bata pa ako noong madalas pa akong maglaro sa labas. Ganitong-ganito yun, nasabi ko sa aking sarili. At lumutang na lang bigla sa isip ko ang mga alaala. Ipinikit ko ang aking mga mata… tapus… ayun nakatulog na ako lol.

            Paggising ko madilim na… ano pa bang bago? Dumiretso na ako sa banyo at naligo.

x-o-x-o-x

            Bigla ko lang naalala na nung bata pa ako, mahilig pala akong makikain sa ibang bahay hahaha. Hindi naman sa wala kaming makain lol, ganun lang talaga ako kagala nung bata na kabaligtaran naman sa ngayon. Sa sobrang pagkalayas ko noon, madalas akong abutan ng oras ng pagkain sa ibang bahay, tanghalian man o hapunan.

            Ewan ko pero masaya ako noon kapag nakikisalo ako sa ibang pamilya. Ganun pa siguro kakapal ang mukha ko na kapag inayang kumain ‘go lang’ hahaha, kahit pa pwede naman akong umuwi muna sa amin at kumain. Pero, naisip ko baka dun na rin nagsimula yung pagiging mapagmasid ko (wow?).

            Iba’t ibang lamesa ang natunghayan ko nung bata pa ako – may hugis rectangle, square at bilog. May gawa sa kahoy, plastic at glass. Iba’t iba rin ang paraan ng pagkain – may gumagamit ng serving spoon, meron namang kung ano yung pinangsubo mo ay yun din ang ipangkukuha mo ng pagkain hahaha. May gumagamit ng placemat meron ding hindi. May pamilya na nakaupo talaga sa paligid ng lamesa at sabay-sabay kumakain, meron namang nasa lamesa lang ang mga inihandang pagkain at doon kumakain sa may sala kaharap ang tv.

            May mga palaalok, yung tipong may laman pa nga yung plato mo, nang-aalok na agad ng iba pang makakain. Meron namang ‘bahala ka na dyan, tutal nakikain ka lang naman’ hahaha. Meron akong nasaluhan na isa lang ang ulam pero masarap, meron ding marami nga pero ang tatabang naman lol, may simple tulad ng mga pritong ulam.

            Meron ding hindi plato ang ginagamit sa pagkain, kapag bata ang binibigay ay bowl. Parang ‘beybi’ ganun. May pamilya na kumpleto ang mga kubyertos, meron namang swerte ka kung abutan hahaha, kung hindi baka kutsara o tinidor lang. May pamilya akong nasaluhan na nagkakamay, kaya nakikamay din ako, nakakahiya naman di ba hahaha. May naghuhugas ng kamay bago kumain, mayroon ding wapakels kung saan nagmula ang mga kamay lol.

            May mga kalaro akong binobola pa para kumain ng gulay. Yung gagamitin pa ako para kumain ng gulay yung anak nila. Sasabihin – “Oy tignan mo nga si Jeff oh kumakain ng gulay, tapus ikaw hindi. Sige nga Jeff pakita mo nga”, tapus subo naman ako ng isang bulto ng ampalaya hahaha! “Oh di ba, hindi naman mapait di ba Jeff?”, oo na lang ako, kahit naluluha na ako saa kapaitan hahaha.

            May mga partikular sa pagkakaayos ng ginamit na kutsara at tinidor pagkatapus kumain. Tandang-tanda ko pa, tinuruan pa ako ng maldita kong kalaro nun. Sabi niya – “Tapus ka na ba?”, oo naman ako kasi tapus na talaga ako kumain. “Eh bakit di pa nakaayos yung kutsara at tindor mo? Dapat ganito”, at tinignan ko na lang ang ginawa niya. Ganun pala sa kanila hahaha.

            Siya nga pala mayroon ding nagdarasal muna bago kumain, kaya ako, ayun panggap-panggap din pag may time lol.

            Kaya siguro ako nawili makikain kasi iba’t iba ang natututunan ko mula sa pakikisalo sa ibang pamilya. Pero syempre ‘da best’ pa rin sa bahay kung saan pwede akong kumain ng nakataas ang paa hehehe.

x-o-x-o-x

            Hindi nga pala ako palakamay kapag kumakain, kahit pa ang ulam ay dapat kamayin. Tandang-tanda ko kasi yung pangalawa kong ate na maarte, kahit pa alimango na o hipon ang ulam namin, hindi pa rin siya nagkakamay, todo kutsara at tinidor pa rin siya. Kaya yun ginaya ko siya hahaha. Hanggang ngayon, nakuha ko yun sa kaniya lol.

x-o-x-o-x

 #MgaKwentoSaTagAraw