Lumaktaw sa pangunahing content

Padyak at Pagpag



PADYAK
-jep buendia-


Wala akong magagawa. Kailangan gising na ako bago pa sumikat ang araw. Kailangan kong magpadyak para sa kanila.


Ito na ang trabaho ko. Sa ganitong paraan ko na rin binuhay ang pamilya ko. Dapat akong kumita, kahit pa kaunti lang, dahil kung hindi... wala man lang akong iaabot na pambaon sa aking mga anak kahit limang piso lang. Yung may manguya man lang sila sa eskwelahan.


Mahirap... pero kailangan kong tiisin... ang puyat, pagod at init ng panahon. Lahat ng ito para sa kanila... sa aking pamilya.


Minsan nasisiraan na rin ako ng loob. Hindi lang kasi perang panustos ang pinoproblema ko. May sakit din na tuberculosis ang asawa ko. Sumasala na nga kami sa pagkain... gamot pa kaya ay mabibili pa namin? Naaawa na rin ako sa mga bata, baka kasi sila rin ay mahawa. Anu naman ang magagawa ko? Tanggap ko na sa sadyang mahirap lang kami dito sa mundo.


Minsan iniisip ko kung kakayanin ko pa ba... Kung sa bawat padyak ba ay matatapos din ang aming paghihirap? Mukhang hindi... malabo yang aking pinapangarap. Dinadaan na lang namin sa dasal ang aming kalagayan. Siguro naman di Niya kami pababayaan.


x-o-x-o-x

PAGPAG
-jep buendia-

Tuwing  gabi o bago magdilim... inaabangan ko na yung paglabas ng cook sa isang restaurant. Hindi siya ang pakay ko kung hindi yung laman ng plastik na itinatapon niya sa tabing daan. Hahalungkatin ko yun... sayang eh. Baka meron pa kaming pakinabangan. Hindi naman talaga yon marumi... kaya ipinapagpag na lang namin.

Nung nakaraan nga eh halos buo pa ang manok na nakuha ko. Kinagatan lang nung kumain. Sayang kaya kinuha ko na rin. Kaunting hugas tapus iinitin... laman tiyan na rin. Okay na rin to kaysa wala akong mapakain sa mga anak ko. Lintik kasi ang aking asawa... di man lang makapag-trabaho.

Di bale nang galing sa basura ang kinakain namin... kaysa kumalam ang mga sikmura namin. Malay mo balang araw, makabibili na rin kami ng matinong pagkain.

Sa gawain naming ito, karibal pa namin ang mga daga at pusa. Para na rin kaming mga hayop na kumakain ng tira-tira. Nakikipag-agawan pa kami sa kanila. Hindi ko alam kung hanggang kailan ganito... basta ang alam ko, kailangan mapakain ko ang mga anak ko.

Mga Komento

  1. daming tricycle dito sa aming lugar...puwede ba tayo mag exchange link..add mo ako sa blog list mo..add din kita...sabihan mo ako kung ma add mo na ako...thanks..

    TumugonBurahin
  2. Sir, ilan po ba anak nyo? hehehe :)

    TumugonBurahin
    Mga Tugon
    1. marami hahaha, ipamimigay ko na nga eh, gusto mo ba? *pusa?*

      Burahin

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

pagiging nocturnal; paggawa ng to-do-list

  22 August 2025 (1:22 AM)      Nagpapaka-nocturnal na naman akong tao, lalo na kapag walang pasok. Parang ayoko na pala gumawa ng to-do-list. Nakaka-frustrate kasi kapag hindi ko nagagawa [lahat]. O baka marami kasi ako maglista, tapos di naman kasya sa isang araw. O kaya baka iniisip ko na kapag naglista ako ng mga gawain ay dapat kong tapusin lahat sa araw na iyon. Ang ending, after ko maglista ng mga gagawin [at na-overwhelmed ako sa dami] ay itutulog ko na lang, hahaha. Tapos, cram. Iyak.

Wonder Pets, Wer N Kau? :)

Gusto ko nang hingin ang tulong ng Wonder Pets sa mga ka-busy-han na nangyayari sa buhay ko, parang konti na lang, mauubusan na ako ng pasensya at tiyaga lol :) "sa telepono, may tumatawag. ang telepono, sagutin natin! sa telepono, may tumatawag! may humihingi ng tulong, may humihingi ng tulong,  may humihingi ng tulong kung saan." hindi malalaki at hindi malalakas, pero pag nagtulungan, lahat malulutas. goooooo wonder pets, yaaaaaay! Punuin Natin ang Board: Ang gulo lang ng sulat di ba? Matapos ang aming activity about 'free fall egg' (yung ihahagis yung itlog mula sa third floor tapus dapat 'wag mabasag, gamit lamang ang ilang materials), tinanong ko yung mga students to think of factors na sa tingin nila ay nakaka-affect sa rate of fall ng isang object... I ask them na isulat ang kanilang mga naisip sa board... nakakalurkey lang yung iba, nakaka-apekto na rin pala ngayon sa rate of fall ang beauty, hope, pain, faith at enthu...

68.95

  11:16 PM 1/3/2025 Kanina, nag-combine na lang ng mga sections dahil sa sobrang kaunti ang pumasok. Yung ibang students nga ay nagpasundo na lang para makauwi. Nag-request naman ang grupo ng TDC na sa January 6 na lang sana i-resume ang face-to-face classes. Ayun, walang naging tugon. Inakala ba nila na nagkaroon ng saysay yung pag-resume agad ng klase? Hindi. Excited na talaga akong maayos at malinis ang mga gamit ko sa kwarto. Yung commitment na lang talaga yung wala. Gusto ko na ayusin yung collection ko. Nakaka-eme naman na itong taon na ito, baka maging tulad lang din ng maraming lumipas na taon. Sana maiba. Last year, may personal achievement naman, lalo na nung makatapos kaming tatlo nila Eldie at Neri ng MAEd namin (na para bang hanggang ngayon ay hindi pa rin tapos dahil hindi pa kami nakapag-bind, umay na hahaha) . At dati, inakala ko, kapag nakapagtapos na kami eh okay na ang lahat, pero bakit feeling empty pa rin ako? Ewan. Sa isip ko, ang dami pa ring pwedeng ...