Sino si 3500c?

Bilang pagkilala sa natatanging serbisyo ng pamato kong cellphone na nokia 3500c, napag-isipan kong sya ang i-feature ngayon haha :) Kung si Faye ang unang taga-ibang planeta na na-feature sa blog ko, ang gula-gulanit kong cellphone naman ngayon! :)


Sya ang dahilan kung bakit wala akong 'friendship phone'. Lahat ng mga kaibigan ko sa faculty naka samsung galaxy... ako ganun pa din- keypad kung keypad. Sila na ang touch screen at wifi, ako naman ang may cellphone na pedeng ipanlaro sa tumbang preso LOL :)


Pero bakit nga ba di ko sya maiwan? Heto ang mga dahilan: (naglista pa?)


1. Bigay yan sa kin ng panganay kong ate bilang birthday gift. Ika nga eh, may sentimental value.
2. Dahil sa cellphone na yan, natutunan kong i-appreciate ang pagmumukha ko haha :)
3. Nag-feeling photographer talaga ako sa 2megapixel nyang camera :)
4. Yan lang naman ang madalas kong maihagis tuwing nag-aalarm sa umaga. Mabuti nga't buo pa rin sya, matibay!
5. Bukod sa taga-gising sa umaga, sya rin ang gamit ko para gumawa ng to-do-list at whatever na dapat kong gawin na hindi ko naman talaga ginagawa.
6. Higit sa lahat, sa halos apat na taon kong paggamit sa kanya, marami nang mahahalagang bagay ang nakalagak sa kanyang memory- mga text ng kaibigan, mga importanteng contacts, mga picture, mp3 at video. Dulot nya ay ligaya :) San ka pa? Bili na!


Gamay na gamay ko na ang paggamit sa kanya, kahit nakapikit kayang-kaya! (weh?)
Yan na talaga ang naging ka-buddy ko sa buhay. (makapag drama lang)


Minsan nga eh nung nagbike kami eh nalaglag yan sa kalsada, dahil nakita nilang isang malaking pamato ang cellphone ko halos walang gustong pumulot, di rin nga ata tatangkain nakawin yun eh :) Talagang ipinagsigawan pa nung ale na nalaglag yung cellphone ko tapus ang ending nagkatamaran pa silang pulutin yun :) Pero may naawa namang isang mabuting mamamayan ng Pilipinas :) may paparating kasi na jeep kaya pinulot na nya, kundi pa dahil sa kanya malamang durog na ang mahal kong nokia 3500c. (eh di sana nakapag samsung na ako hehe, ginusto ko pa palang mangyari yun)


Heto naman ang ilan sa mga captured moments ng aking ka-buddy:
(ito yung mga tipong baliw-baliwan mode)

#1. Ito yung hagdan malapit sa lalagyanan ko ng mga libro at kung anu-ano pang mga papel. Sa likod ng kurtinang yan ay ang mga sandamukal na files (files talaga ang ginamit kong term para sa kalat hehe) at yang hagdan na yan ang ginagamit ko para abutin yung mga nasa taas na files lol. Parang library lang di ba? Pero wala na ito ngayon. Winasak at ninenok na ng sanlibutan.

#2. Ito ang ginagawa ko sa mga naka-kalat na 25centavo sa bahay namin. Haha, halatang wala lang magawa sa buhay.

#3. Ito naman ang pinagkakaabalahan ko kapag ayokong makinig sa mga prof ko nung college, napaka ganda kasi nung sunset sa may bintana ng room namin, kaya madalas dun ako napapatingin.

#4. Madalas ko ring kunan ang malalabo kong mata. Baka luminaw lang :)

#5. Pati mga gagamba ay di naliligtas sa akin lol. Wagas tong gagambang to, ginambala talaga ako nyan para magpa-picture.

#6. Syempre di rin mawawala sa eksena ang mahal kong watawat. Ang drama kasi ng pagwagayway ng flag na to kapag humahangin.

#7. At akala ko talaga ay malapit na ang end of the world nang makunan ko ang eksenang ito matapos naming kumain ng mga kaklase ko sa Mang Inso. (promotion lang, sa malinta po yan)

#8. Pati ang antigong tasa na minana pa namin sa aking lola ay napagdidiskitahan ko rin. Yan ang madalas kong gamitin sa pag-inom ng kape. Nakakalungkot lang kasi basag na yan. At least may picture na, di na sya mababasag lol.

#9. Halata bang mahilig akong kumuha ng mga larawan ng hagdan? Iba talaga ang tama ng hagdan sa akin. Siguro ang ikamamatay ko ay yung pagkahulog sa hagdan hehe. Pinipili ko lang talaga na sana maganda naman yung hagdan na huhulugan ko. (napaka morbid)

#10. Ipinagmamalaki ko ang konsepto ng center of gravity. Medyo epic fail lang ang pagkakadaya ko dito :)

#11. Kuha ko ito noong kasagsagan ng bagyong Ondoy. Wala na akong makitang maganda noon sa paligid, puro baha, putik, burak at mga basura. Hanggang napansin ko habang nag-eemote sa bintana na may naka dikit na dahon sa salamin. Wala lang. Naramdaman ko lang ulit ang presensya ng hope kahit lubog kami sa baha.

#12. Yan naman ang bestfriend ko sa science lab. Laging sya ang kaharap ko tuwing may quiz kami :) Hindi naman talaga ako nangongopya nung Anatomy class namin eh, dahil nasa harap ko na ang kasagutan haha :)




























Ilan lang yan sa mga moments sa buhay na maaari kong i-share nang dahil kay nokia 3500c.
Hehehe, feeling ko talaga pag nabasa to ng may-ari ng nokia ay bibigyan nya ako ng unlimited supply ng cellphone at gadgets!!! (yun lang eh kung maiintindihan niya ang lahat ng ito).


:)