"At hindi talaga ito diary…"

Ika-02 Hulyo, 2014

Miyerkules, 7:59 ng gabi

            Sa pakiwari ko ay mas okay ang pumasok sa umaga, animo’y nakaka-fresh ang sunshine! Yung makikita mo na nakangiti pa ang mga tao at feeling fresh din (tulad ko). Idagdag mo pa na yung mga taong nakakasalubong mo sa hapon, ‘pag umaga pala ay marunong bumati sa iyo na may kasama pang smile!

Di kahalintulad kung ikaw ay papasok sa tanghali, lakas maka-haggard ng itsura. Yung kakaayos mo pa lang pero paglabas mo parang kagugulo lang din ng itsura mo hehehe. Na yung bawat makakasalubong mo ay nakakunot ang noo, hindi naman dahil sa badtrip siya nang ikaw ay makita (o maaari ring ganun na nga hahaha), at nakakunot-noo ka rin naman dahil sa sobrang init na nakakapagpapawis sa iyo, sa alin mang parte ng iyong katawan na may pores!

            Sa bawat pagtatapos ng isang araw na pakikipag-kame-hame-wave sa mga bubwit na makukulit, pag-uwi ko ay bitbit ang kwento ng kabwisitan o kasiyahan kay nanay. Naging bonding na namin yun ng nanay ko. Kukwentuhan ko siya ng mga nakakagigil na eksena o mga epic fail na moment. At kukwentuhan din naman niya ako ng mga nangyari sa kanya sa maghapon – yung mga napanuod niya o nabalitaan sa tv (tulad ngayon ibinalita niya sa akin na may lung cancer pala sa Miriam), mga usaping pampamilya o kaya ay tungkol sa mga kapitbahay namin na best in reporting and sharing ng patungkol sa buhay ng iba lols.

            Wala lang.

            Na-appreciate ko lang na kahit medyo hapong-hapo na ako sa mga nangyari sa akin buong araw, at least pag-uwi ko ay may makukwentuhan ako ng kung anek-anek na kaganapan sa aking buhay.

            At hindi talaga ito diary… mukha lang.