Ika-05 ng Oktubre, 2014
Linggo, 11:55 ng gabi
Nakaka-miss naman yung mga gabi na sama-sama kaming nanunuod ng tv. Si mudra, pudra pati na
tatlo kong mga nakatatandang ate. Nung mga panahon na bata pa kami… nung ako pa
ang pinaka-bunso sa lahat.
Na mala-sinehan ang peg namin
kahit walang popcorn at drinks. Walang nakasinding ilaw, tanging
telebisyon lang, may nakalatag na banig at kumot habang tutok sa pinapanuod
naming palabas sa tv, mapa-aksyon man
o horror.
Yung mga tagpo na hindi makakaangal
kahit sino sa mga ate ko kapag nahihiga ako sa kanila (habang nanunuod), o kaya ay sinasandalan o sinsandayan ng paa hahaha, takot lang nilang mapagalitan ni
mama, dahil ako ata ang pinaka-beybi
noon.
Syempre, sinasamantala ko na hahaha, dahil kurot at sabunot naman ang
inaabot ko sa kanila kapag pinapakialaman ko ang mga papel at bolpen nila sa bag. Ako lang kasi noon ang di pa
nag-aaral, kaya ako ang taga-ubos ng papel, taga-baboy ng notebook at pala-angkin ng kanilang mga bolpen.
Ngayon, napakadalang na namin
magkita-kita… isa pa hindi na ako ang bunso sa pamilya. Nasundan pa ako (noong 7 years old na ako). Kaya ano pa
bang aasahan… lumaki kaming laging riot
ng bunso kong kapatid hehehe.
Gayunpaman, nakaka-miss din pala ang sakitan / tagisan ng lakas / laitan na akala mo kami lang dalawa ng
bunso kong kapatid ang nilikhang pagkaringal ng Maykapal hahaha. Yung pikon na pikon kami sa isa’t isa, na gusto na naming
isumpa kung bakit kami pa ang magkapatid lols.
No choice! Nung mag-asawa na lahat ng ate ko, kaming dalawa na lang ang
lumaking magkasabay… at palaging ganun ang eksena namin sa bahay.
Nakaka-miss ang pag-aaway namin hahaha.
Yun na ata ang aming bonding. Ngayon
kasi ay busy na siya sa pag-aaral dahil
graduating na siya sa kolehiyo, ako
naman ay kunwari’y busy na rin sa
trabaho.
Ngayon
ko lang na-realize na matagal-tagal
na rin na hindi namin pinagtatawanan ang isa’t-isa kapag kumakain, pati na rin sagad-buto naming asaran hahaha. Mahaba na rin ang panahong
lumipas mula noong pinaghahatian pa namin yung mga anak nila ate kapag nasa
bahay sila para kumampi sa isa sa amin… at ang ending,
yung mga pamangkin namin ang nag-aaway para lang sa aming dalawa hahaha. At least hindi na kaming dalawa
ang nagsasakitan (nakakahiya naman ang
laki-laki na namin).
Why can’t we turn back the hands
time?...
At
bakit ba nilikha akong haggard?
 |
| Dalawampu't limang taon at tatlong buwan. Galing na naman ang nilalang na ito sa usukan. Nanuod sa alon ng mga tao. Umuwing haggardo. |
nakakatawa ang buhay, kadalasan di nati malaman kung ano eksakto yung mga tunay nating nararamdaman sa kung ano pinapakita natin. mahal mo, pero sinasakatan mo vice versa, lol
TumugonBurahin...na hindi mo rin naman mari-realize kaagad kung bakit mo yun ginagawa o kung bakit ganun yung nangyayari. Saka mo na lamang maiintindihan 'pag ito'y tapus na o nawala na.
Burahinbongga. matagal din akong naging bunso bago nasundan. though mas close kami nung bunso nung bata siya kaysa ngayon. haha howell.life. haha
TumugonBurahinButi pa kayo kahit pa'no ay may panahon na naging close, kami yan na yung 'closeness' namin :)
BurahinI was just contemplating on the same thing. Six kaming magkkapatid, isa lang nsa abroad, yet its hard na magkasama-sama kaming lahat. Sobrang maldita ko din nung bata ako :( oh my.....
TumugonBurahinMas close naman kami ngayon ng mga kapatid kong sumunod sakin, most of the time, sila na nagagalit sakin. hahaha... Pag kapag kalat sa bahay ang issue, ako talaga ang majorly galit. Ewan ko ba, naging OC na yata ko. LOL
Sa mga libro ko lang ako may pagka-OC... ayokong hinihiram ng kapatid ko ang aking mga books kasi gusto ko lagi lang sila nandyan at nakaayos :)
Burahinnamiss ko na din ang ganun yung pinapanood nyo mag kakasama yung Regal Presents pagkatapos ng TV patrol lolz. Tanda lang ng peg ahahaha
TumugonBurahinAy parang hindi ko na yan inabutan Rix hehehe :)
BurahinHindi na kami naguusap na magkakapatid, palagi na lang kasing may problema. Pero nakaka miss yung dating gawi, sama sama sa lakaran. Lahat nasa kotse, pupunta ng QC para lang mag halo halo, sa Luneta para mag taho, o di kaya sa Ongpin para mag noodles. Kanya kanya na dahil matatanda na rin kaming lahat. Nilikha ka bang haggard? Lahat yata ng guro haggard ang dating, including me!
TumugonBurahinPero sana, kahit minsan, magsama-sama ulit kayong magkakapatid :)
BurahinMas mukha ka namang fresh sir Jo hehehe.
Ako din palaging haggard tignan. lol
TumugonBurahinAno pa ako? :)
BurahinDi baleng haggard, at least mukhang masipag. lol Ano daw? :P
BurahinAnyway, kaya dapat palaging sinusulit natin ang oras na binigay sa atin ni God. ;)
BurahinMagandang background song dito ay 'Panahon'. Tama ba yung title? lol
So, napakasaklap naman pala kung mukha na ngang haggard, pero mukha ring tamad hahaha :)
BurahinAng "Panahon" ba ay yung - "Pana-panahon ng pagkakataon, maibabalik ba ang kahapon" - by Noel Cabangon, yun ba yun? :)
Haayssttt..
TumugonBurahinganyan din kaming apat na magkakapatid dati.
nakakamiss ung endless kulitan, iyakan at sakitan lol
Iba na talaga kapag tumatanda na tayo :)
BurahinAlaala na lang ang nababalikan...
Ganyang ganyan ang bunso ko hahaha! Mahilig babuyin ang notebook ng ate niya kaya walang magawa si Ate kundi umiyak lang... Bilang magulang kasi mas gusto ko ang mga batang nagkukulitan kaysa hindi nag uusap, Mas masaya sa bahay hahaha!
TumugonBurahinSang-ayon ako sa'yo sir Rolf! Mas maigi sa bata ang maging maliksi, makulit, maingay at hyper... pero dapat habang bata lang :)
BurahinKaya nga kapag nasa bahay ang mga pamangkin, hindi uso ang pag-aayus sa bahay :)
nahiya naman yung edad ko bigla hahaha
TumugonBurahineto un eh, yung classic example na mga bagay na binabalewala at kinaiinisan mo pero years from now, hahahanap hanapin mo
I-secret na lang natin ang edad :)
BurahinKorek! Mga bagay / pangyayari na hindi mo inasahang magiging magandang alaala rin pala...