04 July 2019

            04 July 2019. Kaninang umaga, aligaga ako sa paggawa ng lesson plan at materials. Yung pinipilit kong pagsamahin o matapos sa isang oras ang 2 topics (pero ang napagkasya ko lang ay 1 ½ , kung paano naging 1 ½ yun ay ako lang ang nakakaalam hahaha, basta para sa akin ay isa at kalahating topic yun). Pero pagdating sa klase, isang topic lang talaga ang natapos ko. Ang hirap din naman kasing pilitin; nakikiramdam din ako sa mga bagets kung nakakasunod ba sila sa phasing ng lesson, kung naiintindihan ba nila ayon sa kanilang level of understanding. Hindi madaling magbahagi sa kanila kung paano ko naiintindihan ang lesson pero pwede kong ituro ito sa paraan na mas maiintindihan nila o akma sa level of understanding nila, tapus iko-consider ko pa yung prior knowledge na meron sila sa topic dahil ang hirap din naman sa mga bagets kung wala o kulang sila sa ganun. Sa huli, makukuntento na lang ako na naituro ko ang lesson ayon sa kanilang pagkakaunawa (sana nga hahaha). Tapus bukas, recall muna bago banatan yung panibagong topic. Ewan ko ba sa mga bagets ngayon, kay bilis mag-evaporate ng mga tinuro mo sa kanila, like dapat may routine ng pagre-recall para makasunod lagi sa lesson.

Nakakatuwa yung gc ng advisory class ko ngayon. Hindi mga trash ang kanilang usapan. I mean, kung meron man, hindi naman lagi. Ang gusto kong sabihin, mas madalas nilang pag-usapan ang tungkol sa mga homeworks, anong gagawin, anong dadalhin. Yung feeling ko concern talaga sila sa kanilang studies. Naku, sana lang talaga.

Matanda na talaga ako, kasi ako na yung nakalagay na contact person in case of emergency sa mga passport ng magulang ko hahaha, samantalang dati sila yung nakalagay sa ganung parte ng id ko noong nag-aaral o kahit pa nga ngayong nagtatrabaho na. Wala lang, ang weird lang ng feeling.

Isnaber daw ako sabi nung isang student kanina nag nag-hi habang naglalakad kami palabas ng gate. Kung alam lang niya, yung pagtingin ko nung bumati siya ay yun na talaga ang “hi” ko sa kanya, hahaha! Minsan di ko alam kung aware ba ko sa mga facial expressions ko. Kasi dahil sa introvert ako, sa loob ko ay masaya na ako or nabati na kita pero baka hindi lang talaga nakikita sa aking mukha, hahaha! Well, sorry na. Di naman talaga ako nang-iisnab. Ganun lang talaga yung mukha ko, hahaha! K.