"Struggle is real!"

     02 August 2018. Medyo iritable ako sa unang klase ko kanina (sa aking advisory class). Ito yung araw na kapag may nagpi-PE sa covered court ay sagap namin ang lahat ng ingay. Hindi tuloy ako mapakali, dahil di ko matiyak kung naririnig pa ba ako ng mga bagets o kung naiintindihan pa ba nila ang sinasabi ko sa kabila ng ingay sa paligid. Struggle is real! Idagdag pa na ang mga bintana ng klasrum namin ay nakabungad lahat sa covered court kaya hindi rin tuloy mapakali ang mga bagets sa kalilingon sa mga nagpi-PE. Para hindi ako ma-stress sa ganitong ganap, ipinaharap ko na lang sila sa tv ng sa ganun ay nakatalikod sila sa mga bintana at hindi na ma-disturb pa ng kung ano mang ganap sa labas.

     Speaking of telebisyon, malaking tulong na halos lahat ng klasrum ngayon sa school ay may smart tv na. Hindi na mahirap gumawa ng visual aids, at hindi na rin kailangan magbitbit ng projector sa bawat klase, tipid na sa oras ng pag-assemble.

     Ano na bang ganap ngayon sa buhay? Nakakakain na ako sa hapon. Nakapag-adjust na ako sa aking schedule. Alam ko na yung timing ng pagkain ko. Di tulad dati na parang hindi ko mawari ang oras, at saka minsan wala pa akong gana. As usual, marami pa ring ganap na paperworks pero wala na rin namang silbi ang umangal pa hahaha, kasi gagawin at gagawin pa rin naman. Mahalaga sa akin ngayon ang pag-i-establish ng routine. Hindi pa rin madali ang time management pero gusto ko pa ring kayanin!

     May 2 minutes pa sa aking 15-minute journal, pero wala na akong masabi eh, kaya tatapusin ko na lang ng ganito.