dagli 14: reporting

                Nagmadali akong pumunta ng library matapos kumain ng lunch. May report ako; nabasa ko na yung ilang bahagi, ang problema ko na lang ay ang powerpoint… di pa ako nakapag-prepare ng presentation. Ang ginawa ko, ipinares ko na lang yung template o design dun sa mas inuna kong tinapos na report (na hindi ko naman nai-present; sa puyat ko makatapos lang ng kahit na isa, feeling-haggard na ako para mai-present pa ang isa sa natapos kong report… sa madaling sabi, pinauna ko na lang yung ka-partner ko, para di naman masayang ang suot nyang polo hahaha. Alam kong parehas kaming nag-anticipate na makapagri-report noong araw na iyon, pero sa natirang oras matapos nung nauna sa amin, isa na lang ang pwede, kaya pinauna ko na siya.

Ang target ko pa naman noong sabado na iyon ay mai-present na ang nagsabay kong dalawang report; pero dahil nagparaya ako sa isa, ang lagay eh dun pa ako masasalang sa hindi ko masyadong napaghandaan. Pagtingin ko sa wall clock sa library, isang oras na lang bago ang sunod na klase. Naalala ko yung cartoons na Jimmy Neutron - feeling ko naramdaman ko yung adrenaline rush nya sa tuwing nag-iisip sya ng ideya. Habang nag-outline ako ng report sa bawat slide, sya namang sulat ko din ng notes sa notebook ng mga mahahalagang keywords na dapat kong mabanggit para mapadaloy ang ideya ng diskusyon. Tipa sa keyboard, sulat sa notebook… salitan para walang sayang na moment.

Ang ending… okay naman ang kinalabasan ng isang oras na preparasyon para sa powerpoint. Nakatulong din yung may nabasa na ako kahit paano at sakto na medyo related ang report kong ito sa nauna ko nang natapos na subject. Dagdag pa, mabuti na lang at naging participative ang aking mga kaklase; naging relatable naman o nakaka-relate ang topic kong may kinalaman sa sistema ng edukasyon lalo pa nga’t hot topic pa rin ang K-12, ang senior high at samu’t saring karanasan ng mas may experience pa sa akin na mga guro. Dahil sa kanilang mga input, ang naging role ko na lang ata ay tagapagdaloy at taga-synthesis ng kanilang mga sinabi at kung ano pa man ang natira sa aking isip na hindi pa nila nabanggit.

To make it short, naka-survive naman ako noong araw iyon.

Hay naku.