KORTA BISTANG TIBOBOS

                Pinalitan na namin si Storm bilang presidente ng aking klase. Ito ay dahil sa napakaraming pagliban niya mula noong matapos na ang training at laban nila sa volleyball. Sayang, dahil malaki pa naman ang potensyal ni Storm bilang leader; sa katunayan, siya pa nga ang captain ng volleyball team. Nabanggit niya na noong siya ay nasa grade 9 ay dati na rin siyang napalitan sa pagiging class officer – napalitan siya dahil di na niya magampanan ang kanyang “tungkulin” sa kanilang pangkat.                 Naalala ko, isa si Storm sa mga aktibo na nagpa-participate sa klase… kaya nanghinayang din ako sa kanya… ipinagtaka ko pa nga ang maraming line of 7 na marka niya sa card noong siya ay grade 9 gayong may husay din naman siya sa klase… pero ngayon alam ko na kung bakit. Resulta iyon ng kanyang mga absences dati… na nangyay...

                Mas malaki pa ang keyboard na gamit ko ngayon kaysa sa aking primitibong netbook. Sira pa rin ang ilang mga keys nito (pinaasa lang ako kamakailan nang bigla na lang gumana ang lahat, pero makalipas ang ilang araw ay bumalik na naman sa dati nitong depekto)… kaya pansamantala, kinuha ko muna itong keyboard sa desktop na matagal naman nang hindi nagagamit. Nakakapanibago lang sa pagta-type dahil mas kailangan dito ng “diin” sa pagtipa… kumbaga mala-typewriter ang peg; pero mas gugustuhin ko na ‘to kaysa naman palipat-palit ang kamay ko sa keyboard at mouse para lang ma-click sa on-screen keyboard at ma-encode ang ilang mga characters.                 Ang lagay ng buhay ngayon ay “whirlwind” pa rin ng mga gawain… ang sabi naman eh “tough times don’t last; tough people do”. May mga gawain na okay din sanang pag-ukulan ng...

                Sabado.                 Ang sabi ni Prof. M (tatagalugin ko na lang) “ kahit na ang ating anino ay iiwanan tayo sa dilim; kaya nararapat lamang na may mga bagay tayong nagagawa nang mag-isa… yung hindi umaasa sa iba. ” Hindi ko alam kung ito ba ay ‘hugot’ nya noong araw na iyon, o sadyang tinadhana na ipatama sa akin hahaha. Kaka-text ko lang din noon kila Eldie at Neri, magpapasama sana akong bumili ng uniform sa SM Manila o North o kahit sa Divi (kung saan meron at kung sila ay available). Ito ay sa kabila nang napakalapit ko naman at madaraanan ko pa pag-uwi ang SM Manila… hindi ko lang talaga feel ang magpunta at maglibot doon nang mag-isa.                 Sakto namang huli na nang mabasa nila Eldie at Neri ang text ko, pauwi na sila (...

                Wala kahit na kaunting pangamba kong inakyat ang ikatlong palapag ng bahay. Umuulan kasi nang malakas, nag-alala ako na baka nakalimutan o may hindi naisara na bintana (ang lagay eh aanggi ang tubig-ulan sa kwarto, masisisi pa ako lols). Wala rin ni isang ilaw na nakabukas kahit pa sa may hagdanan. Walang-wala lang din sa isip ko ang pumanik kahit na madilim, binuksan ko ang pinto, kinapa sa kanang bahagi ng pader ang switch. Nang mag-on at magliwanag ang kwarto, inisa-isa ko ang bawat bintana, mabuti na lang lahat naman ay nakasara… walang problema. Nasa tarangkahan na ako ng pintuan para patayin na muli ang ilaw nang maalala ko ang isang pamilyar na eksena sa pelikula na Lights Out ... naisip ko kapag pinatay ko na ang ilaw sa kwarto mababalot na ako ng dilim. Ang ginawa ko – binuksan ko muna ang ilaw sa may hagdanan para kung papatayin ko na ang ilaw sa kwarto ay meron pa ring liwana...

                Sa kagustuhan kong maintindihan pa at maayos ang ginawa kong proposal, nag-download ako ng ilang pdf na maaari kong mabasa o gawing reference… ganun din ang ginawa ko para naman sa naging take home na prelims. Marami akong na-download na babasahin para dun sa take home na prelims (yung iba ay swak sa topic, others are related lang); napansin kong may mga files na nasa mga 20-30 pahina (may ilan na aabot ng 100 pages na); nagdalawang isip na nga akong i-download dahil baka di naman sapat ang oras para mabasa ko yun lahat. PERO … dinownload ko pa rin (feelingerong masipag magbasa, samantalang ang isang libro nga ay inaabot pa ng ilang buwan bago matapos… ang dahilan ko naman kasi ay BUSY lols).                 Wala naman kasi akong isasagot kung hindi ako makapagbabasa, hindi naman kasi opinyon ang hinihinging mga sago...

                Nagmadali akong pumunta ng library matapos kumain ng lunch. May report ako; nabasa ko na yung ilang bahagi, ang problema ko na lang ay ang powerpoint… di pa ako nakapag-prepare ng presentation. Ang ginawa ko, ipinares ko na lang yung template o design dun sa mas inuna kong tinapos na report (na hindi ko naman nai-present; sa puyat ko makatapos lang ng kahit na isa, feeling-haggard na ako para mai-present pa ang isa sa natapos kong report… sa madaling sabi, pinauna ko na lang yung ka-partner ko, para di naman masayang ang suot nyang polo hahaha. Alam kong parehas kaming nag-anticipate na makapagri-report noong araw na iyon, pero sa natirang oras matapos nung nauna sa amin, isa na lang ang pwede, kaya pinauna ko na siya. Ang target ko pa naman noong sabado na iyon ay mai-present na ang nagsabay kong dalawang report; pero dahil nagparaya ako sa isa, ang lagay eh dun pa ako masasalang sa hindi ...