"– si Berto, si Portia at si Ulo."

                ABNKKBSNPLAKo?! Ni Bob Ong –

                Ito ang unang libro ni Bob Ong na nasilayan at nabasa ko (actually ‘medyo’ nabasa lang) na ginawa naming play para sa finals sa isang subject noong kolehiyo (sa Humanities ata kung hindi ako nagkakamali). ‘Medyo’ lang kasi kinailangan ko lang itong basahin para maintindihan ko yung daloy ng kwento sa script na hinango mula sa libro ng kaklase kong si Gilbert na halatang noong oras na iyon ay panatiko ng libro na ito; sa katunayan, siya ang nag-suggest na ito ang gawin naming play; idagdag pa na s’ya rin ang nagsilbing taga-direk sa amin bilang s’ya lang naman ang nakabasa ng buong libro noon.

                Gumanap ako bilang isang karakter sa play namin na iyon (di ko na nga matandaan kung sino eh)… at take note, musical play pa (ni hindi ko nga matiyak kung kumanta ba ako noon o nag-monologue).

                Noong 2014, isina-pelikula na pala ang libro. Sa mga sandaling ito (2016.06.02 / Thu 8:12 PM) ay hindi ko pa rin napapanuod; excited lang talaga ako na alalahanin ang kwento dahil na-download ko ang pelikula, kaya manunuod na muna ako at kapag sinipag ay baka makagawa ng kaunting salaysay.

-o-O-o-

                *Pagpapatuloy – 9:53 ng gabi.

                Maikli lang ang pelikula, lampas ng isang oras pero di hihigit sa isa’t kalahati. Sa umpisa ay may nostalgic effect (maka-english lang ng konti lol) ang narration sa mga unang eksena… naalala ko sa play namin ay may narration din.

                Ang kwento nga pala ay isang autobiography – ni Roberto Ong. Di ko nga lang tiyak kung ilang porsyento o gaano kalaking bahagi ng naisulat ang sadyang totoo… dahil ni hindi ko pa nga nakikita ang anonymous writer na si Bob Ong (o baka huli na ako sa balita, nagpakita at nagpakilala na ba s’ya?).

                Umiikot ang pelikula sa istorya ni Roberto – mula elementarya, hayskul at college. Naalala ko, tatlo nga pala kaming gumanap na Berto para lang ma-portray ang karakter nya sa magkakaibang punto ng kanyang buhay (di ko matandaan pero baka hayskul o college? ang ginanapan ko).

                Di hamak na mas maganda ang pelikula kumpara sa aming play! Di ko masabi ang mga pagkakahawig; sa tingin ko magkaiba sa approach pero parehong kwento ang isinasalaysay (yung sa amin – ‘pilit na isinalaysay’ hehehe).

                Tatlo silang magkakaibigan sa kwento – si Berto, si Portia at si Ulo. At ewan ko kung bakit di ko maalala sa play namin ang mga karakter ni Portia at Ulo (pero natatandaan ko sila sa binasa ko noon). Palagay ko, nag-concentrate lang kami sa karakter ni Berto. Malapit na talaga akong makumbinsi na ang pinaka-matatag na pagkakaibigan ay sa form ng isang triumvirate! Tatluhan talaga ang pinaka-ideal.

                May tagpo na ‘reunion’ sa pelikula / kwento. Kahit kailan di pa ako naka-attend ng reunion na malakihan o maramihan. Puro mga ‘mini’ at ‘cute’ version lang hahaha.

                Maganda naman ang naging film adaptation ng “ABNKKBSNPLAko?!”

                Natural lang na sabihin kong mas okay din kung nabasa mo muna ang libro. Sa libro kasi ay mas detalyado. At lagi naman sigurong ganun.

                Ang pinaka-paborito kong tagpo sa pelikula ay yung Pasko at ibinibigay na ng tatay ni Berto ang kanilang mga regalo (galing ang tatay ni Berto sa abroad), kinuha nya ang regalo at daling pumasok sa kwarto. Isinulat nya (dahil hirap s’yang sabihin ng personal) na kahit pa lumipat na sya ng paaralan sa kolehiyo ay dalawang buwan na rin syang hindi naman pumapasok sa eskwela. Bumalik sya sa hapag-kainan at iniabot ang sulat. Ang expected kong susunod na eksena ay magagalit ang magulang, pero hindi… sinabi ng tatay ni Berto na maaari muna syang huminto kung hindi pa sya palagay sa pag-aaral at wag na nyang alalahanin ang naibayad na matrikula; sinegundahan naman ng kanyang ina sa pagsabi ng – “Hindi ibig sabihin nito na suko na ako sa pangarap kong mapa-graduate ka sa kolehiyo, pangarap ko pa rin iyon para sa iyo.”

                Ganuon sana ang lahat ng magulang…

                At syempre, paborito ko rin ang lahat ng eksenang magkakasama sila Berto, Portia at Ulo!

2016.06.02