"..lagi mong ikagugulat kung ano ang nasa loob ng bawat isa."

Ika-21 ng Hunyo, 2014

Sabado, 1:03 ng madaling araw

            Iniiwasan ko na ang magkape tuwing Lunes hanggang Biyernes. Nakakaihi kasi… mabuti sana kung malapit lang ang CR kung saan ko hinahanap ang buhay ko ngayon hahaha… pero nalalayuan ako eh… lalakad, bababa ng hagdanan at lalakad ulit. Isipin mo na lang kung maraming beses akong maiihi dahil uminom ako ng kape, malamang hindi ko mako-conserve ang aking energy sa maghapon, dahil yung pagpunta pa lang sa CR effort na.

            Kaya ‘pag Friday at nakauwi na ako sa bahay, excited na ako magkape! Kaya eto gising pa…

            Nagsisimula na ang panahon ng tag-ulan. Lumalamig na ang paligid. Hudyat na ito para mag-emote ang langit. Uso na ang makaramdam ng lamig… na naunuot sa balat, tumatagos sa buto at binabaon mo sa iyong puso. Magagamit ko na ulit ang mga linyang “lumuluha na naman ang langit para sa akin” hahaha. Maitataklob ko na sa nanlalamig kong katawan ang aking kumot… mayayakap ko na ulit ng mahigpit ang isa ko pang unan.

            Paano ba talaga ang maging masaya? Marami akong nakikitang mga nakangiting tao at humahagalpak ng tawa. Minsan naiisip ko bakit sila tumatawa ako hindi, korni ba ako o sila? Lol.

            Ang alam ko lang madalas lang akong mag-smile, ganun lang. Alam kong masaya ako kapag di ko na alam kung hanggang saan umaabot ang ngiti ko, tapus nararamdaman ko ang bilis at parang may lundag ang tibok ng puso ko, ganun… Masaya na ba ang tawag dun? Ano pa ba ang pakiramdam ng higit pa sa masaya?

            Hay… natulala na lang ako bigla. Inaantok na ko. Itutulog ko na lang ito…

Pagpapatuloy…

9:51 ng umaga

            Sa mga oras na ito, kahit pa tirik ang araw, kasalukuyan akong nagkakape hahaha. Naging parte na ata ng buhay ko ang pag-inom ng kape (pero ngayon tuwing weekends na lang)… kahit 3-in-1 lang ang iniinom ko, oks na yan!

            Sa tv ipinapalabas ang tagalized na pelikulang ‘Chinese Zodiac’… wala lang. Nabanggit ko lang. Nakabukas ang tv pero hindi ko naman ito pinapanuod, pinakikinggan ko lang kasi ito yung inaatupag ko. Pero mas gusto ko nung nakaraang linggo dahil ipinalabas nila ang tinagalog na ‘3 Idiots’… gustong-gusto ko talaga ang mga bitaw ng linya sa pelikulang iyon… yung damang-dama mo ang ilang tagpo dun na gusto mo sana itong ipanuod sa mga taong hirap kang paliwanagan. Kasi nga minsan, sabi nga nila, nakikinig man tayo ngunit ito ay para may masabi rin sa ating napakinggan hindi dahil ito ay iyong naintindihan. Kaya marahil medyo tahimik (o tahimik talaga hahaha) akong tao, eh kasi alam ko naman na di lahat ay marunong makinig at makaintindi (parang ako lang din lols)… baka masayang lang ang effort ko sa pag-i-explain.

            Nung nakaraang araw, nagsalita ako tungkol sa emosyon… feeling ko ang plastik ko nung araw na iyon dahil isa akong taong walang emosyon hahaha. Kailangan kong mag-isip ng mga senaryo na common sa marami kahit pa hindi ito common sa akin para lang maiparating ko na ‘nakaka-relate ako you know’ hahaha, pero hindi talaga. Mahirap maging isang aktor… kailangan ko pa ng maraming workshops hahaha. May sarili rin naman akong emosyon pero feeling ko kaunti lang ang mga species na katulad ko.

            Minsan naisip ko biniyayaan naman tayo lahat ng utak, pero hindi pa rin natin laging nagagawa ang tama. Siguro kasi hindi lang utak ang batayan sa paggawa ng tama o pati na rin ng mabuti.

            Nakatutuwa ang ibang tao. Para silang mga regalo. Maaring yung iba nakabalot sa isang magara at magandang gift wrapper o maaaring simple lang… pero lagi mong ikagugulat kung ano ang nasa loob ng bawat isa.