Lumaktaw sa pangunahing content

Mga Post

Ipinapakita ang mga post mula sa Nobyembre, 2014

"sa ngalan ng ‘partial requirement’..."

Ika-29 ng Nobyembre, 2014 Sabado, 8:23 ng gabi             Isa sa pangarap kong gawin / trabaho ay ang maging isang researcher . Kahit nakadudugo sa pag-iisip ang research , hindi ko alam kung bakit trip ko pa rin ito. Parang ang saya lang kasi na marunong ka mag- research . Marami kang malalaman. Marami kang matututunan. Kaya nga, hinahangaan ko ang mga mahuhusay na researcher sa kanilang napiling field ; pati na rin yung mga nagtuturo ng paggawa ng isang matino at magaling na research . Sa tingin ko, bukod sa nakayayaman ito ng isip, nakapagpapalago rin ito ng pagtingin mo sa buhay at sa mundo (wow? lol) .             Kaya sa mga mahuhusay sa research … turuan niyo naman ako! Hehehe . Mukhang malabo na ring mangyari yung pinapangarap ko na maging part ng isang research team na napapadpad kung saan-saang lugar para sa isinasagawa nilang pag-aaral… hay naku...

"Anong pinagkaiba?"

Ika-26 ng Nobyembre, 2014 Miyerkules, 3:05 ng hapon             Di ko ma- gets .             Minsan magtataka ka kung paano umabot ang ilang mga bata sa high school .             Hindi naiintindihan ang binabasa.             Madalang magbasa.             Hirap umunawa.             Hirap magkalkula.             Walang modo. Tamad.             Mass promotion?...             Ewan.             Sabi kasi, sa iyo magri- r...

"...daan patungong langit."

Ika-22 ng Nobyembre, 2014 Sabado, 7:43 ng gabi             Unang semestre. Ikalawang sabado.             Habang papunta sa eskwela, naisipan kong kunan ang daan na ito –             …masaya maglakad dito kapag umaga. Kala mo holiday . Halos walang mga tao at sasakyan. Natuwa lang akong kunan ang kalyeng ito, kasi napakaliwanag sa dulo. Papasikat na kasi ang araw. Di tulad nung nakaraang sabado na makulimlim at medyo maulan ang panahon. Kaya kanina feeling ko, ito na ang daan patungong langit. Lol .             Pangalawang pagdu-dokumento sa haggard kong pagkatao. Sa parehong salamin at banyo –             …medyo scary mag- cr dito. Laging nakasara ang ilaw, parang kwarto ko na ito...

"Magsasabit ako ng medyas sa krismas."

Ika-19 ng Nobyembre, 2014 Miyerkules, 7:23 ng gabi             Dahil sa nagtanong pa ako kung ano yung pinapa- try ni Ma’am A kay Sir O … yan tuloy nabasbasan ako ng magic word na “Try mo rin Sir!” … sabay kuha sa kanyang mahiwagang bag ng –             Akala ko kasi pampatanggal haggardness yung pinag-uusapan nila, yun pala masculine wash . Lol . Ma- try nga bukas para feeling fresh lang hahaha . x-o-x-o-x             Leche flan…             Nung isang araw, pumalakda sa klasrum ang aking cellphone … yun na nga lang yung ang kauna-unahang tatskrin kong phone tapus nawaley pa. Boom na boom ang paglagapak… ang resulta, natigbak! Wala pang dalawang taon ang itinagal. Mabuti pa si Nokia 3500c , apat na taon kong nagamit. ...

"sopas na punong-puno ng magic..."

Ika-15 ng Nobyembre, 2014 Sabado, 7:06 ng gabi             Para sa semestre na ito, sa kolehiyong ito ko inilagak ang haggard kong pagkatao –             Bukod sa promotion at salary increase na dahilan kung bakit kailangan pang mag-aral ang isang tulad ko sa graduate school … ang personal ko talagang rason ay ang mga sumusunod;             - ma- experience ang ma- haggard sa byahe;             - makakita at makasalamuha ang iba pang mga specimen ng tao;             - makipag- super friends sa mga ‘random pipol’ ;             - maramdaman muli ang pagiging estudyante at ang pagkatuto;       ...

"...seryoso ka ba sa tanong mo?”

Ika-11 ng Nobyembre, 2014 Martes, 7:41 ng gabi Di man tayo magkakilala, Pero… Parehas naman tayong naka- DepEd uniform (kahit di tayo galing sa iisang eskwelahan) … Pareho ding naghahanap / nagkakalkal ng mga clearbook sa iisang istante… Sa likod natin (sa kabilang istante) , meron namang taga- NBS na nag-aayos / naglalagak ng mga folder … Nakasukbit naman ang backpack ko… Haggard look pa rin naman ako… Ang hindi ko lang ma- gets … Sa akin ka pa rin nagtanong ng – “Ay, meron pa kayang ibang kulay nito?” (habang hawak mo ang clearbook) Natulala ako… Gusto ko sana sabihin na – “Hindi nga? Mukha ba akong taga-NBS? May bag ako sa likod oh, mamimili rin ako tulad mo… Naka-uniform din tulad sa’yo. Ano, seryoso ka ba sa tanong mo?” Pero, Wala na lang akong binanggit. Mas nanaig ang pagka- shock ko sa tanong mo. Lol.

"...magpapak ka na lang ng BreadStix at Eggnog."

Ika-04 ng Nobyembre, 2014 Martes, 5:12 ng hapon             Himala!             Wala akong inabutang sermon kay mudra sa kanyang pagbabalik sa bahay. Dati, lahat ng hindi namin naligpit o nalinisan ay ina- identify niya isa-isa. Ngayon wala… as in zero . Di naman kami naglinis ng bahay at di rin naman nagligpit ng mga gamit… ‘for the first time in forever’ wala kaming narinig na sermon mula sa kanya.             Pagdating ko kaninang hapon masyado siyang abala kakahanap ng mga cd’s na pang- videoke , alam na  daw niya kung paano ikokonek ang tv sa aming dvd player . Nagpaturo daw siya sa isang mall nung siya ay nasa probinsya. Mula kasi nung napalitan ang tv , hindi na nila malaman kung anu-ano ang mga ikakabit. Hindi na rin naman ako nag- effort na makialam pa kasi sila lang naman ang gumagamit ...

"...isipin mo na lang na ‘tomorrow is another day’ bilang pampalubag loob sa iyong nakaraan."

Ika-01 ng Nobyembre, 2014 Sabado, 6:41 ng gabi             Napakahaba ng dumaang linggo… damang-dama ko ang pagka-haggard ko.             Minsan pakiramdam ko ay dalawa ang katumbas ng isang araw. Naaalimpungatan ako kapag nakakatulog sa hapon. Nung huwebes, nagising ako ng 6:41 (oras sa aking cellphone) , muntik na akong lumipad patungong eskwelahan kasi akala ko late na ako… yun pala 6:41 PM… akala ko kinabukasan na ako nagising (eh 6:00 AM ang pasok ko) . Sumakit lang ang aking ulo.             Hindi ko alam kung masaya o malungkot na eksena ba ang sumakay ng LRT. Nakakatawa kasi na makita mo kung paanong nayuyupi ang mukha ng isang mananakay kapag ipinilit pa niyang makasakay sa tren na punong-puno na ng mga pasahero. Yung tipong pagsara ng pintuan ay dikit na dikit na ang kanyang face sa salamin. Nak...