Lumaktaw sa pangunahing content

Tala-A-Larawan: biglaan with Cherie :)


Cherie, Ako, Neri at Eldie.

Ika-19 ng Marso, 2016 (Sabado)

                Huling pasok para sa araw ng sabado.

                Ang pagkawala ng bag nya sa South Supermarket noong college pa kami. (Dahil, according sa kanya, ay may tinitignan daw silang pogi nung araw na yun hahaha, ayan nawala tuloy ang focus sa bag.)

                Ang pagka-miss sa mga kaklase at kulitan sa klasrum, pati na kanilang foodtrip.

                Ang bago nyang adventures sa pamumundok / pag-akyat ng bundok.

                Ang sinimulan nyang blog para sa hobby nya na yun, na giit ko sana ay ituloy nya.

                Ang bago nyang hinahangaan sa school, new friends at mga nakakatuwang experience nya sa pagtuturo.

                Tawa, kain… more tawa… kain… and many kwento.

                Yan ang lahat ng napag-usapan namin nang makasalubong namin si ‘Cherie’ nang biglaan. Kung gaano kami ka-haggard sa pag-uwi dahil sa LRT, kabaligtaran naman ang energy ni Cherie, ganun pa rin sya – masayahin at very cheerful (parang same lang yun ah lols).

                And that has made the last day of school memorable because of Cherie!
                (It’s so hard to English nowadays hahaha).


 ***Ang larawan ay mula sa FB ni Cherie.


Mga Komento

  1. Mag kaiba yung masayahin at very cheerful kasi yung masayahin ano.... tapos yung very cheerful kwan.... basta yun na yun ahahaha

    TumugonBurahin
  2. I admire people like Cherie, and to have her around during haggard days, that would be penultimate.

    So it means vacation time from studying? When does the school year starts? Still in June?

    TumugonBurahin
  3. Nakakatuwa yang ganyang moments.. Kung pwede lang na laging ganyan..

    TumugonBurahin
    Mga Tugon
    1. yup, very exciting and surprising (lahat ng may -ing) :)

      Burahin

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

pagiging nocturnal; paggawa ng to-do-list

  22 August 2025 (1:22 AM)      Nagpapaka-nocturnal na naman akong tao, lalo na kapag walang pasok. Parang ayoko na pala gumawa ng to-do-list. Nakaka-frustrate kasi kapag hindi ko nagagawa [lahat]. O baka marami kasi ako maglista, tapos di naman kasya sa isang araw. O kaya baka iniisip ko na kapag naglista ako ng mga gawain ay dapat kong tapusin lahat sa araw na iyon. Ang ending, after ko maglista ng mga gagawin [at na-overwhelmed ako sa dami] ay itutulog ko na lang, hahaha. Tapos, cram. Iyak.

Wonder Pets, Wer N Kau? :)

Gusto ko nang hingin ang tulong ng Wonder Pets sa mga ka-busy-han na nangyayari sa buhay ko, parang konti na lang, mauubusan na ako ng pasensya at tiyaga lol :) "sa telepono, may tumatawag. ang telepono, sagutin natin! sa telepono, may tumatawag! may humihingi ng tulong, may humihingi ng tulong,  may humihingi ng tulong kung saan." hindi malalaki at hindi malalakas, pero pag nagtulungan, lahat malulutas. goooooo wonder pets, yaaaaaay! Punuin Natin ang Board: Ang gulo lang ng sulat di ba? Matapos ang aming activity about 'free fall egg' (yung ihahagis yung itlog mula sa third floor tapus dapat 'wag mabasag, gamit lamang ang ilang materials), tinanong ko yung mga students to think of factors na sa tingin nila ay nakaka-affect sa rate of fall ng isang object... I ask them na isulat ang kanilang mga naisip sa board... nakakalurkey lang yung iba, nakaka-apekto na rin pala ngayon sa rate of fall ang beauty, hope, pain, faith at enthu...

68.95

  11:16 PM 1/3/2025 Kanina, nag-combine na lang ng mga sections dahil sa sobrang kaunti ang pumasok. Yung ibang students nga ay nagpasundo na lang para makauwi. Nag-request naman ang grupo ng TDC na sa January 6 na lang sana i-resume ang face-to-face classes. Ayun, walang naging tugon. Inakala ba nila na nagkaroon ng saysay yung pag-resume agad ng klase? Hindi. Excited na talaga akong maayos at malinis ang mga gamit ko sa kwarto. Yung commitment na lang talaga yung wala. Gusto ko na ayusin yung collection ko. Nakaka-eme naman na itong taon na ito, baka maging tulad lang din ng maraming lumipas na taon. Sana maiba. Last year, may personal achievement naman, lalo na nung makatapos kaming tatlo nila Eldie at Neri ng MAEd namin (na para bang hanggang ngayon ay hindi pa rin tapos dahil hindi pa kami nakapag-bind, umay na hahaha) . At dati, inakala ko, kapag nakapagtapos na kami eh okay na ang lahat, pero bakit feeling empty pa rin ako? Ewan. Sa isip ko, ang dami pa ring pwedeng ...