‘ESTRANGHERO’ -jepbuendia- Dalawampu’t tatlong taon na kitang kasama, ngunit di pa rin lubos na magkakilala. Napakadalang nating mag-usap, hindi nga rin magawang mayakap. Alam kong sa trabaho, ikaw ay abala. Kami rin naman kasi ang iyong inaalala. Sa iyong pagsisikap, marami kaming natatanggap, ngunit higit pa dun ang aking hanap. Sa iba, di ko maiwasang mainggit. Sila, na sa kanilang ama’y malapit. Iniisip ko kung paano kaya madarama, ang pagmamahal ng isang ama. Araw-araw man tayong nagkikita, di naman natin madama ang isa’t isa. Maraming kwento ang lumipas na, mga tagpong di man lang kita nakasama. Ayokong isipin na ang ama ko ay para bang isang estranghero. Sana’y magkakilala pa tayo, ako na anak mo, ikaw na ama ko. x-0-x-0-x P.S. Father’s Day, pero di ko man lang mabati ang aking ama. Hindi ko alam kung bakit di ako naging close...