Ang Sarap :)

Mahirap talaga minsan pagsabayin yung mga bagay na gusto mong gawin sa mga dapat mong gawin :) Bakit ba kasi minsan, di sila magkaparehas?

Napakadaming tao sa mundo, mga 7 billion na ata tayo, 7 bilyon ding mga pangarap, pwede bang lahat yun ay matupad?

Tatlong taon na akong graduate sa kolehiyo, sa'n ba talaga ako tutungo? haha :)

Sabi ng nanay ko, 'always chase your dreams', sosyal pero in-english ko lang talaga :) Minsan nakakainip maghintay... nakakapagod din mag-effort... may mga down moments, pero ganun siguro talaga, kapag may gusto kang matupad kailangan paghirapan.

Sabi nung lolo na katabi ko sa bus, ilan taon na daw ba ako? syempre nagpabata ako lol. Sabi niya sa tanda ko daw bang iyon ay masaya ako... tapus napaisip ako, natulala ako sa salamin ng bintana. Dinedma ko na yung mga kasunod na kwento niya etc...

Tulad ko ay yung babaeng nasakyan ko sa trike, pinipilit maging matapang. Mura siya ng mura habang papaalis sa mga kasama niya sa pilahan... sa isip ko, marahil ginagawa niya yun kasi siya lang yung nag-iisang babae dun, para siguro di siya kaya-kayanin. Tinanong ko kung ganun ba siya katapang... sabi niya, kailangan kasi yun. Siguro nga, kailangan ko rin yun.

Sa tuwing bibili ako ng tinapay dun sa bakery, hindi na yung dating tindera ang nagbebenta sa amin kahit nandun naman siya, yung may-ari na haha. Bilang binesfriend namin yung tindera, lagi may dagdag yun kapag bibili kami, eh nakahalata ang amo, baka nga naman malugi...

Nahihiya pa rin ako magtapon ng basura, tulad ng balat ng kendi o stick ng barbecue, kahit makalat naman yung lugar. Sa tuwing gagawin ko kasi yun, naaalala ko yung mukha nung mga matatandang guro ko sa elem, baka magalit sila haha :) Tandang-tanda ko pa lagi nilang sinasabi with facial expression "wag kayong magtatapon kung saan-saan, kahit balat lang ng kendi, isilid nyo yan sa inyong bulsa"... napaka-masunurin kong bata :)

Sabi nung kaibigan ko, masyado daw akong nabubuhay sa nakaraan. Dapat daw mag-move on, itapon ang mga basura ng kahapon, bakit daw ba kasi yun ay pinanghahawakan ko. Simulan ko daw pulutin kung anong nasa harapan ko at bumuo ng kung ano mula dito. Tapus, ibinaba ko yung telepono, sabi ko na lowbat... reply sya ng "k"... eh wala naman kasing nalolow bat na landline haha...

Eh anung meron sa mga kwentong 'to?

Wala.

Gusto ko lang iparating na nagpapasalamat ako sa taon na ito, dahil sa blog na 'to. Dito pwede kahit ano. Yung ganitong tipo ng 'freedom' na wala masyado sa kinalalagyan ko. Malay ko ba na kahit pa'no tatagal din pala ang dating trip lang na ito...

Ang sarap :)