(1) Yung
kwento na kung tutuusin ay ang ikli lang pala, pero humaba dahil sa mga
paligoy-ligoy na naidagdag. Na ikaw naman pilit mong binasa ang bawat ‘palabok’
hoping na may kinalaman yun sa kwentong binabasa mo, tulad ng mga
‘flashback-thingy’ na nagbibigay paliwanag sa mga anek-anek na misteryong meron
sa kwento. Pero at the end, feeling mo talaga ay nauto ka lang ng nagsulat.
Hahaha. Ako lang ba ang biktima? Pero okay lang din kasi maayos naman ang
pagkakahabi at may sense pa rin naman basahin… pero feeling ko talaga,
nang-uuto lang sila.
(2) Yung
napakahaba ng tunggalian / conflict sa istorya… yung malapit ka na sa ending
pero bakit di pa rin natatapos at hindi pa rin nabibigyan ng solusyon. Ang
pinakamasaklap, matapos mong ma-excite na para bang “Eto na! Malapit na ang
ending! Malalaman ko na!” pero nagulantang ka na lang na biglang natapos na
yung istorya sa isang open-ended na paraan. Shet! Hahaha. Bitin na bitin!
Effort pa man din akong magbasa hanggang sa dulo tapus wala naman pa lang konkretong
wakas. Sana di ko na lang tinapos yung kwento, ganun din naman pala ang ending
– walang ending.
(3) Yung
kwento na napakabagal mag-build up. Nakailang pahina ka na pero parang simula
pa rin ang ganap. At nung unti-unti nang kumakapal at lumalalim ang mga tagpo
saka na lang biglang nag ending?!! Yung binuklat ko pang mabuti kung yun na ba
ang dulo, kasi baka may napunit lang or whatever, pero hindi, last page na
talaga! Hindi na nga ako mahilig sa part 2, sequel, trilogy atbp… pero parang
gusto ko s’yang hanapan ng ganun kasi nakakaloka na tapus na pala hahaha.
hahahahaha. actually ang tatlong yan ay normal sa pinoy kwentos, teleserye, politics, and etc. kacheapan. pero normally, sa facebook articles mo yan makikita. at oo, nagcrave ako sa palabok. kasalanan mo to.
TumugonBurahingusto ko na rin kumain ng palabok :)
BurahinHahahah ;) Cliche moments
TumugonBurahinyup! :)
Burahin