Sembreak Notes

Ika-27 ng Oktubre, 2013

Linggo, 5:18 ng hapon

            Unang araw ng sembreak. Hapon na pero wala pa rin akong plano kung paano ko uubusin ang isang linggo para naman maging makabuluhan ang sembreak ko, hindi yung lagi na lang akong ‘tulala’ at tulog. Marami naman akong naiisip gawin pero di ko masimulan. Sabi nga eh, ang pagsisimula ng isang gawain ang pinakamahirap lalo na kapag mas pinapaboran mo ang katamaran hehe.

            Hindi naman ako makapanuod ng tv, dahil yung nag-iisa naming tv ay nasa kwarto ng ‘best enemy’ kong kapatid. Kaya radio lang at mga music sa cellphone ang napakikinggan ko sa maghapon, pati na rin pala yung ingay ng mga butihing kapitbahay lalo na ang kanilang ‘never-ending-concert’ sa kanilang videoke. Anyway, di naman talaga ako madalas manuod ng tv…

            Bukas ay eleksyong pang-barangay. Parang nadarama ko na huwag nang bumoto (bad example hehe). Sila-sila rin naman ang tumatakbo (ni hindi ko pa nga kilala yung iba), tapus pare-parehas lang din ang sinasabi na sila’y maglilingkod kuno, daming sinasabi, di na lang gawin. At saka ‘same-old-ways’ pa rin naman ang pangangampanya dito sa aming lugar, libakan ng mga partido, kala mo naman kaylinis nilang lahat hehe.

Ika-28 ng Oktubre, 2013

Lunes, 4:14 ng hapon

            Kailan kaya darating ang Bayantel para ayusin na ang telephone at internet connection namin. Sayang naman ang sembreak. Ito na nga lang yung panahon na pwede akong makapunta kahit saan basta may wifi hehe. Kainis!

            Kaunti lang ang nagawa ko ngayong araw. Ninanamnam ko kasi yung katahimikan dito sa bahay at saka yung banayad lang na init ng hapon. Simula nang dumating yung pamangkin ko dito sa bahay, di na nagkaroon ng katahimikan at kaayusan, kaya ngayon na natutulog siya, payapa dito sa aking lugar. Sapat lang din ang ingay ng kapitbahay, baka naka-rest mode lang, tapus mamyang gabi bibirit na naman sa videoke lols.

            Bale, tatlong araw na akong di lumalabas ng bahay. Nawiwili na naman ako sa bisyo kong ito ng pagkukulong. Kaya nga gusto ko talagang mag-audition sa ‘Bahay ni Kuya’ kasi feeling ko may advantage ako dun, dahil sanay na sanay na (as in expert level na) akong makulong sa bahay sa loob ng ilang araw hehe. Kaya pakiramdam ko, pagnakapasok na ako dun, wala lang, ‘nothing is new’ ika nga lols.

Ika-31 ng Oktubre, 2013

Huwebes, 10:49 ng umaga

            Huling araw na ng Oktubre. Kaya kahit sa Nov. 4 pa ang resume ng klase, itinuturing ko na itong huling araw ng aking sembreak.

            So anung nangyari? Ayun, kinarir ko ang pagtatago dito sa loob ng bahay haha. Kaya minsan kapag lalabas na ako nasasabihan ako ng-

“oh nandyan ka pala, kala ko nagbakasyon ka di kasi kita nakikita”

(yung medyo nakakainis kasi sa loob nga lang ako ng bahay nagbakasyon haha)

“parang pumuti ka!”

(na di nila alam, namumutla lang ako kasi di ako naaarawan lol)

Gayunpaman…

Sana bago ang pasukan ay maigala ko naman ang katawang lupa ko hehe. Nagkaroon na ulit kami ng internet sa bahay kaya isa siguro isa yun sa mga dahilan kung bakit lagi lang akong nasa loob ng bahay. Pwede namang makipag-socialize sa virtual world lol (pampalubag loob lang).

Gusto ko sanang sumama nung nag-aya na mag-bike-athon yung mga estudyante ko kaso wala na kaming bike (sayang lang). Kaya nakuntento na lang ako na tignan sa facebook at kanilang masayang bonding, at least naging masaya sila, masaya na rin ako (showbiz).

Napakalaki ng pagkakaiba nung 7 months kaming nawalan ng internet kumpara sa ngayon na meron na ulit. At ito ay ang mga sumusunod: (parang lecture lang)

a. Nung nawalan kami ng internet, tuwing linggo bumibili ako ng Manila Bulletin. Ito na yung pang 1 week kong balita, minsan kasi yung mga nasa pang- linggong labas ng Manila Bulletin ay isang linggo ring binabalita sa tv… kaya binabasa ko na lang haha.

b. Tapus, napagtyayagaan kong magbasa ng mga luma kong libro (paulit-ulit lang) o kahit pa ng mga ebook, dahil di naman ako makapag-surf para makapagbasa ng mga blogs.

c. Na medyo gusto ko nang makipag-usap ng madalas sa mga taong nakakasalamuha ko o kaya sa mga co-teachers ko dahil di na ako nakkikipag-chat sa mga nakakabaliw na random people sa mundo haha.

d. Na nakahiligan ko nang manuod ng mga movies o tv series (tulad ng Prison Break) dahil mahirap pag walang internet, walang mapanuoran ng mga pelikula o documentaries (feeling smart lang).

e. At ang pinakamahirap sa lahat ay ang makigamit lang ng wifi sa school. Kasi hanggang 5pm lang ang wifi, paglampas ng 5pm OFF na as in pinapatay na haha, kakaloko talaga! Kaya kapag vacant o 1 hour bago umuwi, nagda-download na ako ng mapapanuod o ng kung anong mababasa. Kaya tuwing vacant lang din ako nakakapag-blog hopping kaso bitin pa, syempre marami ka rin dapat tapusin habang nasa school.

Kaya, ngayon feeling connected na ulit ako sa mundo…  sa sarili kong mundo.