Noong
nagkaroon ako ng student teacher (intern) last school year ang naging plano
kong gawin ay magtala ng mga anekdota tungkol sa mga nangyayari sa classroom
habang nagtuturo siya. Naisip kong gawin sa perspective ng isang observer at
bilang kanyang cooperating teacher.
Ang
plano ko ay araw-araw, kahit maiikling tala lang. Bukod sa mga nangyayari sa
klasrum, nakapaloob na rin sa mga tala ang mga naging epektibo niyang
pamamaraan ng pagtuturo at mga bagay na kailangan pa niyang i-improve. Tapus,
sa huling araw ng kanyang practice teaching ay iaabot ko sa kanya ang mga
nalikom kong anekdota (na parang naka mini-book); para kahit paano ay
makakapag-reflect siya sa kanyang naging pang-araw-araw na performance at
mababalikan niya ang ilang kwento na halimbawa ay nakakatawa o nakakainis noong
araw na iyon.
Pero,
ang hirap! Kahit may student teacher na ako noon, naging busy pa rin ang buhay.
Naging mas madalas na lang ang direktang pagtatala ko ng “positive” at “needs
improvement” sa notebook (wala nang halong istorya); at sa umaga o pagkatapos
ng mga klase ay verbal ko na lang na sinasabi sa kanya yung mahusay niyang
nagawa at mga reminders para sa susunod na klase o pagtuturo niya. Sa tingin ko,
natatandaan naman niya ang aking mga sinasabi o komento, dahil mas madalas
naman na naia-apply niya agad ito sa klase.
Nakagawa
naman ako ng isa (at hindi pa ata solid na patungkol sa kanya, eh kasi sa
advisory class ko ito naisulat);
*Ang pangalan ng mga mag-aaral ay pinalitan.
December 1,
2016
Grade 10 –
Topaz; 8:00 – 9:00 AM
Si Miggy lingon nang lingon dito
sa akin sa likod ng klasrum; nag-aaral na daw siya, nagre-recite at may hawak
pang libro. Palibhasa maganda ang kanilang student teacher, inspired ata lol.
Pero aktibo naman talaga itong si Miggy sa klase, wag lang matatabi sa mga
kadaldalan at kaharutan niya.
Sa lugar ko ngayon bilang observer, mahirap talagang magturo sa may 45
hanggang 50 mga bata sa isang klase. Mahirap na mapanatili ang atensyon nila
mula umpisa hanggang dulo ng lesson. Naitanong ko tuloy sa sarili ko kung
nagagawa ko ba yun kapag ako ang
nagtuturo; pag nasa harap ka minsan akala mo “oo”; pero iba pag nandito ka na sa likod (ng klasrum).
Si Robby, pilosopo talagang bata. Kung hindi mo kilala ang ugali niya
maiisip mong bastos ang batang ito; at minsan talaga umaabot ang pagka-pilosopo
niya sa ganun.
Si Anggy, hindi makalabas, hindi napayagan na mag-CR, ihing-ihi na lol.
Laughtrip tong si Pinny! Tinanong siya ng ST kung saan located ang
ovaries... sa “ lower abdomation” daw (dapat ay abdomen).
o-O-o
P.S.
Nag-chat
bigla yung dati kong student noong nasa private school pa ako, naging teacher
na rin kasi siya. At ang mas nakaka-amaze ay yung student teacher ko last
school year at siya ay mag- co-teacher naman ngayon sa isang private school! Napakaliit
talaga ng mundo (o ng lugar namin hahaha).
Yung tinuturuan mo noon, nagtuturo na rin ngayon.. Shemai!! tumatanda na tayong lahat! Aykennat!
TumugonBurahinyan din ang unang tanong ko sarili, "ganun na ba ako katanda?"
Burahinang sagot ko sa sarili, "parang di naman" :)
Sinabi mo pa Cher Yccos pero ako pa rin ang wagi sa patandaan, ha,ha,ha. Anyway, highway, may message po ako sa iyo Cher Jep sa messenger.
TumugonBurahinhala, i'll check it :)
Burahin